vrijdag 30 september 2011

l' ora blu


Dank voor alle lieve reacties op mijn vorige bericht! Mooi om over al die verlangens te lezen. Ik hoop dat er vele uitkomen.
Ik las even een kleine blogpauze in.
Genieten jullie van mooie, blauwe nazomeravonden en -ochtenden. Onverwachte cadeautjes in deze herfstmaanden. Geniet van de blauwe uren, de momenten dat de tijd even stil lijkt te staan. Wanneer de hectiek van de dag voorbij is maar de dingen nog niet in duisternis zijn verdwenen. Of van de wondere tijd wanneer de nacht bijna voorbij is en de ochtend nog niet aangebroken. Dat korte moment van stilte wanneer de nachtvogels plots zwijgen en de dagvogels nog even de adem inhouden. Van l' heure bleue wanneer alles, zoals Francoise Hardy zingt, mooier, zachter en glanzender wordt alsof gehuld in een sluier van dromen ...

Francoise Hardy - 1969 - l'ora blu

c'est l'heure que je préfère,
on l'appelle l'heure bleue
où tout devient plus beau, plus doux, plus lumineux
c'est comme un voile de rêve
qu'elle mettrait devant les yeux
cette heure bien trop brève
et qui s'appelle l'heure bleue
c'est une heure incertaine, c'est une heure entre deux
où le ciel n'est pas gris même quand le ciel pleut
je n'aime pas bien le jour:
le jour s'évanouit peu à peu
la nuit attend son tour
cela s'appelle l'heure bleue
le jour t'avait pris
et tu te promènes
dans le soir de Paris
l'heure bleue te ramène
c'est l'heure de l'attente quand on est amoureux
attendre celui qu'on aime, il n y a rien de mieux
quand on sait qu'il va venir
c'est le moment le plus heureux
et laissez-moi vous dire
que ça s'appelle l'heure bleue
oui laissez-moi vous dire
comme j'aime l'heure bleue
Ook in mijn blogpauze zullen mijn breipennetjes tikken - met heerlijk blauwe wol ...
Tot over een paar weken!

dinsdag 27 september 2011

Het leven, tja het leven ... {Levensboekje - slot}

Wat een heerlijk gevoel als weer iets afgewerkt is. Zeker als je met een vaag idee begin, dit idee beetje bij beetje groeit in je hoofd en je handen het stap voor stap omzetten in een resultaat.
Op de foto boven de voorpagina, geborduurd op een tekening van Rob Ryan.
Voor de kader gebruikte ik een goedkope ketting (zogenaamd met edelstenen?!) van Bijou Brigitte.
En dit zijn de volgende pagina's:
Een klein detail:
En tot slot de laatste pagina - ook met een tekening van Rob Ryan.
In het tasje het gedicht Lebensregel van Goethe:
Lebensregel
Willst du dir ein hübsch Leben zimmern,
Mußt dich um's Vergangne nicht bekümmern;
Das Wenigste muß dich verdrießen;
Mußt stets die Gegenwart genießen,
Besonders keinen Menschen hassen
Und die Zukunft Gott überlassen.
Als je met een levensboekje bezig bent, ga je automatisch ook nadenken over het leven & streven van mensen. Over de dromen en verlangens die je hebt als je jong bent en over de dromen en verlangens die je hebt als je ouder bent. Wat is er gerealiseerd en waar ben je blij om, waar heb je spijt van? Welke brandende wensen zijn er nog? Mijn schoonzus heeft heel veel gereisd maar in november, na haar zestigste verjaardag, zal ze eindelijk een vurig verlangen, een trektocht door Nepal, waarmaken. (Daarom natuurlijk de gebedsvlaggetjes om het boekje af te werken). De film Cherry Blossoms, door haar op rondreis gestuurd, vertelt over het onvervulde verlangen naar Japan van een oudere Duitse huisvrouw. Ik probeer te bedenken wat voor mij nog absoluut nodig zou zijn om mijn leven geslaagd te noemen. Zo gauw vind ik niets. Is dat saai? Ik ben benieuwd of jullie iets kunnen noemen ...

zondag 25 september 2011

seizoen van rijpenende zon


Season of mists and mellow fruitfulness!
Close bosom-friend of the maturing sun;
 Wat een godengeschenk, dit eerste hersfstweekend! Niet enkel voor ons, mensenkinderen, ook bloemen, planten en groenten lijken - zoals in Ode to Autumn van Keats - te denken dat warm days will never cease.
Zelfs onze paprikaplant doet wat hij hoort te doen. Maanden lang waren het enkel 'onze' naakstlakken die hun slijmerige buikjes volaten met de bloemen en planten maar nu staan er warempel kleine vruchtjes op de struik. Een grote oogst zal het wel niet worden. Om gedroogde paprikapuree te maken heb ik dus maar paprika's-in-de-aanbieding gekocht bij AH. Ik heb weliswaar het paprika-item ('de goulashsubsidie') van De slag om Brussel gezien, maar de centjes he ...

Gedroogde paprikapuree
(recept uit Smaakmakend)
Nodig

  • 1,5 kg rode parika's in stukjes
  • 1 rode peper instukjes
  • olijfolie
  • 2,5 glazen rode wijn
  • 1 glas water
  • zout
  • rozemarijn
  • glazen potjes met deksel
Bereiding
1) olijfolie in een ruime pan verwarmen, stukjes paprika en rode peper erdoor roeren en 10 minuten zachtjes laten bakken;
2) 2,5 glazen rode wijn en de rozemarijn toevoegen, alles aan de kook brengen en 30 minuten zachtjes laten stoven;

3) 1 glas water en een theelepel zout toevoegen en weer 30 minuten zachtjes laten stoven tot het grootste deel van het vocht is verdampt;
4) oven voorverwarmen op 60 °C - bij voorkeur luchtovenstand;
5) paprikamengsel door de passe-vite (roerzeef) draaien of pureren met de staafmixer of in de keukenmachine;

6) puree op een bakplaat uitsprijden en de bakplaat iets onder midden van de oven schuiven;
7) puree ongeveer 6 uur laten drogen - de ovendeur op een kier laten staan zodat het vocht kan verdampen; de puree 1 a 2 keer omdraaien zodat deze gelijkmatig droogt;
 8) puree laten afkoelen en in de potjes scheppen.

De grote berg paprika's dikt in tot een klein bergje heel krachtige puree. De potjes blijven op een droge, koele plaats zo'n 5 maanden houdbaar. Na het openen moeten de potjes in de koelkast worden bewaard en is de inhoud beperkt houdbaar.
Het etiket kan je hier [KLIK] downloaden.

Nu ga ik nog even doen alsof het zomer is. Maar als de herststormen door de kale bomen razen, open ik een van mijn gouden potjes om een lepeltje vurige nazomerzon toe te voegen aan soepen, stoofschotels en sauzen ...

vrijdag 23 september 2011

Bijna klaar ... {Levensboekje 3}

He, he - het is weer weekend. Ik kan het levensboekje voor M afwerken. Het uitzoek- en borduurwerk is klaar. Nu nog de pagina's in elkaar zetten en de randen afwerken. 't Was leuk om alleen dingen uit voorraad te gebruiken. Maar mijn werkkamer ziet eruit alsof een insluiper alles overhoop heeft gehaald op zoek naar kostbaarheden die hem dichter moet brengen bij de tall and tan and young and lovely girl from Ipanema. Voor ik verder ga dus even alles opruimen.
De borduurzijde ...
 ... de bandjes ...
 ... de kraaltjes ...
... de lintjes ...
En het proeflapje op de bovenste foto zal ik maar weggooien. 
In een volgend blog het eindresultaat ...

zondag 18 september 2011

Fête des Vendanges

Ondanks de slechte zomer is onze druivenoogst weer overvloedig. Vrijdag - een dag vol herfstige zonneschijn - hebben we van het plukken en jam maken een Fête des Vendanges gemaakt met onze buren. Bijna 15 kilo druiven plukten we en nog hangen er rijke trossen aan de struik.
Ja, wèl ging Irám met zijn rozen henen,
En Jamshyd's heil'ge beker is verdwenen,
Maar steeds nog geeft de druif haar purpren wijnen,
En ligt mijn tuin door 't zonlicht hel beschenen.
Uit de Rubayat van Omar Kayyam
In totaal maakten we zo'n 55 potten druiven-appeljam volgens het recept in dit blogbericht [KLIK]. Nadat de buren hun trotse trofeepotten hadden meegenomen, bleef er nog een rijke voorraad voor ons over - wij komen de winter wel door!
Een belangrijk ingrediënt voor de jam is prosecco. Het zou jammer zijn om de rest van de fles te laten verpieteren. En vooruit, waarom niet nog een fles geopend? Zo wordt het nog gezelliger ...
Wij plukken en ritsen druiven, snijden appels in stukjes, laten tijm en rozemarijn en jeneverbessen zachtjes trekken in prosecco, roeren door de passe-vite en in de pannen
terwijl de bijen zoemen en de Atalanta's fladderen tussen de zoetgeurende klimopbloemen.
 En zelfs de lieveheersbeestjes komen geïnteresseerd kijken ...
In mijn hoofd zoemt een gedicht dat ik ooit in een folder van De Atalanta Pers las (de naam van de dichter ben ik vergeten).
Net zoals de Atalanta
zich ziet in de rups die was
die kronkelende veelvraat
zo slecht zie ik de kwanta
waar mijn denken uit bestaat
en begrijp dat van zo pas
zelfs nog wat minder

maar toch vliegt de vlinder
hoog boven het gras
Vlieg maar lief klein beest,
vlieg maar
en leg je eitjes daar
waar je als kind bent geweest.
Een mooie maand, september ...
[Ik heb van de etiketten een pdf-je gemaakt dat je hier [KLIK] kan downloaden. Uitprinten op etiketpapier en datum met een pen toevoegen.]

dinsdag 13 september 2011

De prins op het witte paard - {levensboekje 2}


Er zijn inmiddels al 4 pagina's klaar van het levensboekje. Nog 4 te gaan. Liefst was ik de hele dag bezig met het uitzoeken en printen van plaatjes (zie de tutorial in de rechterkolom) en het borduren van kleine details. Maar er blijkt nog zoiets te zijn als 'echt' werk dat de aandacht vraagt ...
De uitdaging is om enkel restjes uit mijn (eindeloze!!) voorraden te gebruiken. Zoals zoetwaterpareltjes,
lintjes, kraaltjes, een restje 'wereldkaartstof' van het bruiloftboekje voor mijn Verre Zoon of een stukje gordijnstof.
De illustratie voor de bladzijde over 'de prins op het witte paard' is van Anna Silivonchik.
Ik vond het (in mijn naïviteit?) een leuk ontwerp maar meneer 'l heure bleue maakte er rare opmerkingen bij ;). Honi soit qui mal y pense - schande over wie er slecht van denkt. Toch?

zondag 11 september 2011

Geboren uit zonnegloren - {levensboekje 1}

Een mens moet zijn/haar zegeningen tellen. Zo prijs ik mij gelukkig met mijn schoonzus M. Ik heb al heel wat schoonzussen zien komen & gaan - zo gaat dat tegenwoordig nietwaar ;) - maar M is al meer dan 25 jaar een lieve en gastvrije steunpilaar in de familie. Je zou het niet zeggen, ze ziet er nog ondeugend jong uit, maar in oktober wordt ze (tot haar eigen ontzetting) zestig jaar. Ik vind dat ze een bijzonder cadeau verdient en ben dit weekend begonnen aan een stoffen mixed-media-'levensboekje'.
M is een zeemeisje, voor de pagina over haar geboorte gebruikte ik de beginregels van Iris, een gedicht van Jacques Perk. De inspiratie voor de geborduurde Geboorte van Venus van Botticelli vond ik hier.
'k Ben blij met mijn zelfbordurend Berninaatje, hoewel ik mijn kop er wel moet bijhouden bij het programmeren van de letters. En dat is niet zo eenvoudig want maandag ben ik op mijn kop gevallen. Mijn kin heeft alle kleuren van de regenboog maar toch vooral dezelfde kleur als mijn levensboekje ...
Regenboog boven Utrecht - 4 september 2011

zondag 4 september 2011

Een dag vol (Europese) muziek

Het lijkt bon ton om schamper te doen over Europa. Terwijl Europa toch in onze genen zit. Europese musici, schilders, wetenschappers, schrijvers en architecten waren al in de Middeleeuwen en Renaissance verbazend mobiel.
Eeuwen voor het Europese Songfestival, trokken troubadours en minstrelen met hun liederen langs Europese hoven. De Vlaamse Primitieven  beïnvloedden Ghirlandaio en Botticelli. Frankische monniken bouwden de eerste, houten kerk op de plaats waar nu de Dom van Utrecht staat.
Dit bedacht ik vanochtend terwijl Paul van Nevel in het Utrechtse academiegebouw vertelde hoe Josquin Desprez en Guillaume Dufay de glooiende heuvels van Picardië omzetten in de polyfone muziek die zo geliefd was in Italië.
En dit bedacht ik deze middag toen Arie Abbeness, 26 jaar stadsbeiaardier van Utrecht, tijdens zijn laatste beiaardconcert La Sonnerie van de Franse componist Marin Marais speelde en
na huldiging door de burgemeester, de sleutels van de Domtoren overhandigde aan Malgosia Fiebig, zijn Poolse opvolgster.
En ik zal er ook vanavond aan denken tijdens het optreden van 'l Arpeggiata, het slotevenement van het Festival Oude muziek - een tiendaags festijn van Europese muziek.

zaterdag 3 september 2011

Paddenstoelen met witte stippen

Genieten jullie ook zo intens van dit mooie zomerweer (eindelijk!)? Van de blauwe lucht, warme zon op je blote huid, volle terrassen, ijsjes etende opa's en glimlachende fietsers?
Kon dit nog maar eindeloos duren. Maar de kalender moppert onverbiddelijk: 'Het is september!". Geen wonder dat er in mijn tuin paddenstoelen-met-witte-stippen groeien. Maar hoe dit hertje in mijn stadstuin terecht is gekomen, is mij een raadsel.
[Tutorial papieren hertje en paddenstoelen: My Fantastic toys]
Geniet morgen van een mooie nazomerzondag!