dinsdag 28 juli 2009

Knit a poem

Hou je van breien en van poëzie? Dan kan je de Poetry Society helpen bij het project Knit a Poem. Ter ere van het honderdjarig bestaan van de society breien honderden vrijwilligers/sters het grootste gebreide gedicht ter wereld. Iedereen werkt thuis met eigen restjes wol volgens een patroon dat wordt toegestuurd. Later worden alle lapjes gecombineerd tot een gedicht. De deelnemers krijgen als dank een boekje met ‘poems to knit by’ en worden uitgenodigd voor een groot 'samenbrei-evenement'. De letters van het gedicht zijn al verdeeld, er worden alleen nog mensen gezocht voor de de nederige taak van het breien van de spaties.
Als je nieuwsgierig bent naar het resultaat, moet je wel wachten tot oktober. Daarom nu alvast een link naar het gedicht How to knit a poem van Gwyneth Lewis.

woensdag 22 juli 2009

Broderie de juin (2)

En hier de laatste twee stappen van de Broderie de juin van Brodons facile - Stap 1, 2, 3 zie mijn vorige bericht. (De bovenste foto is met kunstlicht en de onderste met daglicht genomen - vandaar het kleurverschil.)
Stap 4. Borduur steeltjes in de varensteek en naai als knopjes/bloemetjes kraaltjes aan (of gebruik ook hier Franse knoopjes). Cécile adviseert om voor de steeltjes een rustige kleur te gebruiken - de kraaltjes zullen de steeltjes optisch accentueren. [Kijk naar filmpje 4 van Cécile].Stap 5. Met smal lint (4mm) hier en daar een Rose Accordéon borduren. [Kijk naar filmpje 5 van Cécile]. Cécile borduurt deze accordeonroosjes met gemak maar ik moet eerlijk bekennen dat het mij niet zo goed af ging en erg 'accordeonnen' doen mijn roosjes niet. Ik heb er maar een paar geborduurd (zie de bovenste foto) en laat maar geen detailfoto zien ;-).

Klaar!
Nu nog dit borduurwerkje verwerken. Ik heb al een goed idee waarin ...

dinsdag 21 juli 2009

Broderie de juin (1)

Broderie de juin? Het is toch juli, hoor ik je al zeggen. Tja, ik heb pas onlangs Brodons facile ontdekt. Facile Cécile inspireerde mij al bij het maken van een sprookjestasje maar nu zag ik dat ze een aparte site heeft waar ze stap voor stap de meest onervaren borduurster tot grootse prestaties weet te brengen.
Het duurde even voor ik de structuur van de site doorhad - ik ben niet altijd even snel van begrip ;-). Het werkt zo: elke maand begint er een nieuwe on line cursus waarvoor een aantal Franse blogster kunnen inschrijven. Zij kunnen een pakket materiaal bestellen en laten vervolgens stap voor stap hun vorderingen zien op hun eigen blog maar ook op de blog Brodons facile. Cécile, la fabuleuse, is echter zo genereus dat ze iedereen wil laten meegenieten door op de site filmpjes te publiceren waarin ze elke stap duidelijk uitlegt.
Ik ben dus - met een maand vertraging - aan de slag gegaan. Hieronder de eerste drie stappen, in een volgende blog de volgende twee ...
Stap 1. Herken je de geprinte vogel uit mijn vorige blog? De afbeelding heb ik met paarse mohairdraad in lazy daisy steek vastgezet op de ondergrond. [Kijk naar filmpje 1 van Cécile].Stap 2. Naai een gefronst lint aan [Kijk naar filmpje 2 van Cécile].Stap 3. 'Zaai' in een paar hoeken een overvloed aan Franse knoopjes [Kijk naar filmpje 3 van Cécile].Makkelijk toch? Ook zin gekregen? Aan de slag dan! De filmpjes zijn zo duidelijk dat je echt geen Frans hoeft te kennen om te kunnen volgen ...

vrijdag 17 juli 2009

Printen op stof (tutorial)

Afbeeldingen printen op stof is niet moeilijk. Eens dat je weet hoe het moet, gaat er een wereld van mogelijkheden open. Eigenlijk zijn er twee manieren: printen met geprepareerde stofvellen of freezerpaper gebruiken om de stof zelf stevigheid te geven.
1 Geprepareerde vellen stof
Geprepareerde vellen stof kan je kopen in een patchworkwinkel. Je legt de vellen in de printerlade en print de gewenste afbeelding uit. Let wel op: stel de printer in op US Letter want de vellen hebben geen A4-formaat. Vervolgens strijk de je uitgeprinte afbeelding (zonder stoom!!) op de gewenste ondergrond. Voordelen: de afbeelding is watervast en hecht na strijken automatisch aan de ondergrond. Nadeel: 1) de stof is vrij stug (voelt een beetje 'plastic' aan) en daardoor onprettig om op te borduren; 2) de vellen zoals Quick Fuse - Iron On Inkjet Fabric Sheets zijn duur in Nederland 19,95 euro voor 3 vellen (maar goedkoper als je ze bestelt via Amazon).
2) Freezerpapermethode
Toen ik voor het eerst over de freezerpapermethode hoorde, wilde ik er meteen mee beginnen. Maar ik had geen idee waar je freezer paper kon kopen. Op bezoek bij mijn Verre Zoon, zocht ik tevergeefs alle 'supermarkets' af. Terug in Nederland bestelde ik dan maar een rol bij Amazon [klik]. Bleek dat de patchworkwinkel in mijn eigen stad freezerpaper verkocht ...
Voordeel van de freezerpapermethode: goedkoop en makkelijk verwerkbaar. Nadeel: de stof is niet wasbaar tenzij je de stof eerst prepareert met speciaal (duur) spul: Bubble Jet Set (ik heb dit nog niet geprobeerd).
Hoe werkt het? Instructies in het Engels kan je hier vinden. Of kijk hieronder.

Nodig:

  • feezer paper
  • wit/ecru dun katoen ('baalkatoen')
  • computer en inkjetprinter
  • strijkijzer
  • schaar
Werkwijze
stap 1: kies een afbeelding
Je kan een digitale foto kiezen of een afbeelding van internet. Voor mijn volgende werkje zocht ik met de zoekwoorden 'vintage bird postcard' naar een romantische afbeelding van een vogel. Maar let op: zij maakt er mij terecht op attent dat je netjes moet omgaan met het copyright dat op de afbeeldingen kan rusten.stap 2: laad de afbeeldingen in in Word en manipuleer ze (voor de juiste grootte en zo) met de functie Opmaak. Ik heb meteen ook wat andere afbeeldingen ingeladen. Je kan natuurlijk ook composities van afbeeldingen maken of tekst toevoegen - zie mijn vorige blog.
Stap 3: knip uit het freezerpapier een stuk ter grootte van een A4 en strijk dit met de glanzende kant onder op de witte katoen - zonder stoom!! Knip vervolgens het stuk katoen uit op A4 formaat.Stap 4: leg het resultaat (katoen geplakt op freezerpapier in A4formaat) in de lade van de printer. Geef de opdracht tot printen.Knip de afbeelding uit en verwijder het freezerpapier.
Klaar!
Zie ook: Printen op Linten.

dinsdag 14 juli 2009

Zondagochtend op 't Zuid

Vrienden van mij verhuizen naar het Antwerpse Zuid - de wijk waar ik mij jeugd doorbracht. Nu een hippe buurt - vroeger vrij saai. 's Ochtends op weg naar school liep ik langs het plein met aan de ene kant de vervallen Hippodroom en aan de andere kant het grootse Koninklijk Museum voor Schone Kunsten. Ik verbeeldde mij dat de paarden en engelen op beide daken gesprekken voerden met elkaar. De Hippodroom bestaat niet meer, het Museum - een negentiende-eeuwse kunsttempel met indrukwekkende trappen & zuilen - domineert nog altijd het plein.
Ik mis nog steeds de verse pistolets en sandwiches op zondagochtend. Daarom heb ik voor mijn vrienden een tas gemaakt om op zondagochtend op 't Zuid naar de zondagochtendbakker te gaan. Ik hoop dat ze de paarden & engelen dan even groeten ...
Op Internet vond ik oude foto's van het Museum en de Hippodroom. Bij Dille & Kamille kocht ik twee keukenhanddoeken met de geschikte kleur en textuur. En dan het spannende moment waarop je begint ... Ik had al een hele tijd zin om met lint te borduren. Mijn eerste poging was een roos, de bloemenkroon van rood lint en de bladeren van groen lint. Het doorhalen van het lint ging een beetje stug maar ik was verbaasd te zien hoe snel de bloem onder mijn handen groeide. Het overige 'lintwerk' heb ik maar eenvoudig gehouden. En natuurlijk herkennen jullie de lintjesbloem!
De twee handdoeken gaven genoeg stof voor de tas, de handvatten en grote vakken binnenin.
Nu hoop ik natuurlijk dat ik op een zondagochtend verse pistolekes mag komen eten op het Zuid!

maandag 13 juli 2009

Commémoratif-française-bloem

Deze lintjesbloem kan net een leeg plekje vullen van iets dat ik aan het maken ben. Maar met een speld achterop kan het een broche worden. 't Is eenvoudig & snel klaar. Ik gebruikte de antieke bandjes die ik in april voor een prikje kocht op de boekbindbeurs in Sint-Niklaas. Het zijn linten om U tegen te zeggen: bedoeld om medailles mee te bevestigen: Georges VI, Commémoratif Belge, Commémoratif d’ Italie, Commémoratif Française, Albert le Valeureux ...
Werkwijze:
Knip 4 lintjes, elk iets langer dan de dubbele lengte/breedte van de uiteindelijk bloem.
Vouw de lintjes dubbel en weer open zodat je weet waar het midden is.
Leg 2 lintjes kruiselings over elkaar en zet ze in het midden met twee steekjes vast.
Leg er de twee andere lintjes over zoals hieronder aangegeven. Zet deze ook met een paar steekjes vast.
Plooi telkens de twee tegenover elkaar liggende eindjes naar het midden en zet ze vast, zo dat ze elkaar een beetje overlappen.
Naai in het midden een mooie knoop aan.
Makkelijk hé!?
In een volgend blog laat ik het werkje zien waar dit een onderdeel van is ....

zaterdag 11 juli 2009

Far Breton


Morgen vieren we bij een van mijn broers het Grote Zomerfeest om alle zomerjarigen - en dat zijn er veel - te vieren. De Verre Verwanten zullen er alleen maar met hun hart bij zijn ....
Ik was vandaag druk in de weer met mijn culinaire bijdragen: liters lemonade in de naïeve hoop dat het een hete dag wordt, een rijke pastasalade voor bij de BBQ. En natuurlijk Far Breton - eenvoudig te maken maar een gegarandeerd succes ...
(Kijk hier ook even naar foto's van de binnenkant)

Far Breton

( 8 personen)
Ingrediënten
  • 250 g gedroogde pruimen zonder pit
  • een paar eetlepels rum, calvados of cognac
  • 200 g kristalsuiker
  • 50 g boter
  • 1 l melk
  • 6 eieren
  • 250 g bloem + wat extra bloem

Bereiding
  1. De oven voorverwarmen op 180°C;
  2. De pruimen in een schaal doen, begieten met de rum (of calvados/cognac) en 1 minuut in de magnetron zetten. Afgieten (vocht bewaren), droogdeppen en met wat bloem bestrooien;
  3. Een bakvorm van 21 x 21 cm met boter invetten en met wat bloem bestrooien;
  4. De pruimen over de bodem van de bakvorm verdelen;
  5. Suiker, melk en boter in een pan op een zacht vuur opwarmen tot de boter gesmolten is. Van het vuur nemen en laten afkoelen. Restje alcohol toevoegen;
  6. In een mengkom 6 eieren breken en deze goed roeren. Blijven roeren en beetje bij beetje de bloem toevoegen. Daarna het melkmengsel er al kloppend beetje bij beetje bijgieten;
  7. Het beslag - dat zeer vloeibaar is - in de vorm gieten en in de oven zetten;
  8. Ongeveer 50 minuten tot 1 uur laten bakken - de Far Breton is klaar als er niets meer aan een scherp mes kleeft dat je in het gebak steekt;
  9. De Far Breton laten afkoelen en in stukken snijden.
Kan 2 a 3 dagen in de koelkast bewaard worden. Ook lekker met een vruchtencoulis (= met suiker gepureerd vers fruit).

Duimen jullie voor mooi weer?????

dinsdag 7 juli 2009

Fun time

De post bracht op mijn verjaardag een pakje van mijn Verre Zoon (J) en zijn vriendin (A). Ik vind het lief & ontroerend dat ze in een winkel, duizenden kilometers van mij vandaan, een geschikt boek hebben uitgezocht - Making Stuff - An Alternative Craft Book. A. schreef in een begeleidend briefje: 'We hope you'll have a fun time making some of the quirky crafts. I wish I had half your talent'. Dit weekend vond ik eindelijk 'fun time' om iets uit het boek te maken. Het hartje van de bloemenbroche hierboven is een mooie houten knoop die ik bij Baars & vd Kerkhof Passementen in Utrecht vond. De knoop hieronder komt uit de knopendoos van mijn oma.
En dadelijk stuur ik de broches op naar A. Natuurlijk passend verpakt ...

zaterdag 4 juli 2009

Suriname (3): Angisa

Het hoofddoekendebat zou helemaal anders kunnen klinken. Stel dat de vrouwen hier angisa's zouden dragen. Wat zou de wereld er vrolijk & kleurig uitzien. En wat zou er veel te praten vallen. Want angisa's hebben hun eigen taal. Zowel de wijze waarop ze rond het hoofd gebonden zijn als de gebruikte doek kunnen iets betekenen. Christine van Russel-Henar schreef er een mooie en interessant boek, Angisa Tori, over.
Angisa's hebben vaak tot de verbeelding sprekende namen en vertellen sappige verhalen uit het leven van een kleine gemeenschap waarin niets geheim bleef. Alles wat spanning en beroering bracht, kon zich weerspiegelen in de angisa. Angisa's gaven de gemoedstoestand van de draagster weer, vertelden over haar liefdesleven, haar sociale leven (burenruzie, vriendschappen) of over gebeurtenissen in de familie (geboorte, dood, huwelijk ). Met de angisa kon je ook geheime boodschappen aan je minnaar geven zoals 'wacht mij op de hoek'. Een angisa wordt gebonden met een plankhard gesteven lap stof van één vierkante meter. Een bemiddelde Surinaamse vrouw kon wel 100 hoofddoeken bezitten.
In Fort Zeelandia kocht ik het Kotomisi Kwartet. Daar zit o.a. een kwartet in van bindwijzen van angisa's:
Met de klok mee: Wacht mij op de hoek; Feida: een of meer punten van de doek worden omhoog gestoken om boosheid aan te geven; Let them talk; Angisa genoemd naar de prostituee Maxie Linder.
en een kwartet met namen van doeken:Met de klok mee: 'Ik ben het blad van de kalebas, ik genees alle kwalen maar slechte manieren genees ik niet', 'De kikker heeft geen haar maar toch draagt hij luizen', 'Jij bent rups, wacht tot je vlinder geworden bent', 'Goede raad is duur'
Klik hier voor nog meer angisa's. Doeken kunnen ook politieke en sociale gebeurtenissen memoreren. Bij speciale gelegenheden of gebeurtenissen worden stoffen met een bijzonder patroon bedrukt. Het dragen van een angisa rond speciale gebeurtenissen, zoals keti koti, is nog steeds een geliefde traditie in Suriname. In de bibliotheek van Paramaribo zag ik ter ere van keti koti een tafel met angisa's. En in het warenhuis Kirpalani was het aanschuiven bij het rek met traditionele stoffen. Ik heb zelf ook stoffen gekocht. Voor een patchwork (?):En voor een rok (?):Ook nu nog worden bij bijzondere gelegenheden angisa's uitgegeven en komen er nieuwe bindwijzen bij. Met aangepaste namen als 'Bel me op je mobiel' en 'Ik heb geen beltegoed'. Het is dan natuurlijk wel belangrijk dat de andere die geheime taal begrijpt ....

donderdag 2 juli 2009

Suriname (2): Kotomisi

De slavinnen hadden een heel eenvoudige klederdracht: een ontbloot bovenlijf, een pangi (lendedoek) en een angisa (hoofddoek) zoals te zien op de prent 'de verkoop van een slavin' van P.J. Benoit.Het zou een mythe zijn dat de Europese vrouwen, jaloers op de begerige blikken waarmee hun mannen naar de mooie slavinnen keken, camouflerende kleding verplicht stelden. In de stad ontwikkelden zich mede onder invloed van de Europese mode de 'kotomisi', de traditionele klederdracht van de Creolen in Suriname. De naam slaat zowel op de kleding als op de draagster (koto = rok; misi = juffrouw). De kotomisi bestaat uit een wijduitstaande rok met een groot aantal onderrokken, zo hard gesteven dat ze, op de grond neergezet, blijven staan. De rok reikt van de grond tot de oksel en wordt omgeslagen en opgehouden met een band om het middel. De overtollige stof (de kotobere) kan functioneren als tas. Bij feestkleding wordt de koto opgebonden met een opgevulde rol (koi - waarschijnlijk van queue de Paris), die de koto extra wijd laat uitstaan.
Over een wit katoenen hemd draagt men een jaki, een gesteven jak, als een grote cirkel geknipt met halsuitsnijding en aangeknipte halflange mouwen. Dikwijls wordt nog een kleurige omslagdoek over een schouder gelegd. Bij het kostuum hoort de angisa, een gesteven hoofddoek (die ook zonder koto gedragen wordt).
De angisa kan verschillende betekenissen hebben - daarover meer in een volgend bericht.
Er bestaan koto's voor verschillende gelegenheden, zoals de verjaardagskoto, werkkoto (korter en van blauw katoen), rouwkoto (wit), trouwkoto.

De vrouwen in Paramaribo dragen nu Westerse kleren maar de kotomisi wordt nog vaak gedragen bij feestelijke gelegenheden zoals verjaardagen, trouwerijen of koto-dansi. Hennah Draaibaar, NOS-correspondente in Suriname schrijft hierover:

'als je dan eenmaal die koto aanhebt. onderga je een totale metamorfose. Je voelt je een ander persoon. Dat effect is ook merkbaar op de dansvloer. Doordat je na het dragen van een koto bijna twee maal in omvang bent toegenomen, zou je denken dat je de elegantie hebt van een Michelin-mannetje. Het tegendeel is waar. Met minimale bewegingen heb je als je een koto aanhebt maximaal effect. Elke beweging die je maakt, wordt uitvergroot.' (uit: Paramaribo. Stad van harmonische tegenstellingen)
En dat de kledingstijl zich nog steeds ontwikkelt kan je wel zien op onderstaand filmpje (vanaf het tweede model):

woensdag 1 juli 2009

Suriname (1): Keti Koti 2009

Jammer dat ik niet een paar dagen langer in Parimaribo ben gebleven. Dan had ik vandaag kunnen genieten van de kleuren & muziek van Keti Koti, de Dag van de Vrijheden of Dag van de Verbroken Ketens. Vorig jaar schreef ik er al een blogje over.
Tijdens Keti Koti wordt herdacht dat Nederland op 1 juli 1863 de slavernij afschafte in Suriname en op de Nederlandse Antillen. In Suriname is het een officiële feestdag voor alle inwoners van het land en niet alleen voor de Creolen, de nazaten van de slaven. Zoals ook iedereen het Holi Phagwa van de Hindoes, het Id Ul Fitre van de moslims en Goede Vrijdag, Pasen, en Kerst van de Christenen viert. En dat illustreert ten volle de harmonische multi-etniciteit van Suriname. Als Surinamers iemand zien is het eerste wat ze doen hem of haar een etnisch etiket opplakken: Javaan, Hindoestaan, Chinees, Creool, Bosneger (Marron), Indiaan, Blanke. Maar dat betekent niet dat er gediscrimineerd wordt, men is er trots op dat al die bevolkingsgroepen niet naast maar met elkaar leven. Tenslotte is 90 % van de mensen import. Slechts 10 % zijn autochtone Indianen, de rest is losgeslagen van zijn wortels uit alle hoeken van de wereld naar deze plek verscheept.
Ik was dus in Suriname voor werk maar kon tussen alle afspraken door natuurlijk wel wat couleur locale opsnuiven. Overal in Paramaribo zag ik aankondigingen die met Keti Koti te maken hadden. Feesten, kortingen op aankopen, fotografen waar je je in Kotomisi kan laten fotograferen, Misi Keti Koti verkiezing enz... Veel winkels hadden speciale promoties voor stoffen om je koto en angisa zelf te maken. En in de zinderende hitte verkochten vrouwen in kraampjes de mooiste pangi's en angisa's. Over de betekenis van koto's, angisa's en pangi's meer in volgende blogs. Wordt vervolgd dus ...